Czegóż tu nie ma! Systemowe motywowanie i młodszych uczniów Oli Komady, niesztampowe aktywowanie par i grup uczniów w wykonaniu Jacka Łaguna i Czesława Kińskiego, mnemotechniki Edyty Madej, nowoczesne technologie w wykonaniu Ani Popławskiej, narzędzia podnoszące efektywność nauczyciela pomysłu Luizy Wójtowicz-Wagi. Poza tym zobaczycie Piotra Steinbricha, Jarosława Kawałka, dr Monikę Cichmińską.

Dziecko z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) w klasie szkolnej

Podczas szkolenia: zastanowimy się , co można zmienić, aby sala klasowa pozytywnie wpływała na proces dydaktyczny i stała się jednocześnie miejscem, w którym wszyscy chętnie przebywają porozmawiamy o planszach oraz kartach dydaktycznych, dobrej wizualizacji struktur leksykalnych i gramatycznych; poznamy konkretne przykłady ćwiczeń oraz zabaw wpierających komunikację i wpływających na wzrost motywacji wśród uczniów poznamy różnorakie formy pracy na lekcji języka niemieckiego oraz rodzaje interakcji lekcyjnej.

Jeszcze w 2004 r. decyzja o podjęciu nowej pracy podyktowana była głównie zakresem przyszłych obowiązków i oferowanym wynagrodzeniem. Dziś większą wagę przywiązuje się do aspektów społecznych, takich jak dobra atmosfera czy elastyczne godziny pracy.

Nauka kilku wybranych tańców bałkańskich Ukazanie walorów edukacji tanecznej jako czynnika składowego edukacji zdrowotno – motorycznej, w procesie rozwojowym i integracji grupy

Po co się uczymy w szkole? Uczymy się, aby zdobyć pewną wiedzę, ale nie tylko po to. Także po to, aby wiedzieć, jak działać w świecie i jak go zmieniać, aby wiedzieć, jak żyć razem obok siebie i jak razem być we współczesnym świecie. Takie rozumienie edukacji, zaproponowane wiele lat temu przez UNESCO i Jacquesa Delorsa, nadaje się do przyjęcia za fundament, wizję działania każdej ze szkół. Jak zorganizować szkołę, aby idee te nie pozostały tylko na papierze?

Szkolenie adresowane jest do osób zajmujących się pracą z dziećmi i młodzieżą przejawiającą trudności w kontaktach społecznych i wymagającą wsparcia pedagogiczno – psychologicznego.

„Dla mnie pierwszorzędny jest twórczy wkład, jaki tłumacz wnosi do własnego języka. Tłumaczem był Luter, Goethe również tłumaczył, i Mickiewicz też. Ale przecież i mniej spektakularne przekłady, czasem wręcz zupełnie mało znane, często są cennymi pracami, które bardzo konkretnie wzbogacają naszą kulturę.“