Orgia z myślą niemiecką 7
Werner Herzog - Kino wielkiej zdrady

dyskusja
24.04.2009, g. 18.30
Goethe-Institut
ul. Chmielna 13A
Warszawa

Spotkanie w języku polskim
Organizatorzy: Orgia Myśli und Goethe-Institut Warschau.

© Werner Herzog Film
Werner Herzog
© Werner Herzog Film
Werner Herzog nie potrzebuje pośrednictwa Kina, by realizować filmy. Z uporem podkreśla swój status amatora i samouka, co pozwala mu zachować niezależność i naiwność spojrzenia, którego nie ograniczają możliwości kamery. Zdradza medium – rozumiane jako zbiór konwencji narracyjnych i technik rejestracji. Zdradza mit artysty, nazywając samego siebie atletą, nie twórcą; wędrowcem, nie obserwatorem. W rzeczywistości poszukuje tego, co spektakularne i graniczne, a od ekipy filmowej oczekuje całkowitego dostosowania się do najbardziej nawet ekstremalnych warunków. Na bohaterów swoich filmów (fabuł i dokumentów) wybiera ludzi, którzy – jak Stroszek, Woyzeck czy Kaspar Hauser – niezdolni są do przyjęcia społecznych norm i oczekiwań. Lub tych, którzy – jak Aguirre, Fitzcarraldo czy Nosferatu – konsekwentnie zdradzają wszelkie wewnętrzne i zewnętrzne ograniczenia.

Wbrew klasycznym interpretacjom nie wystarczy nazwać Herzoga „metafizykiem kina”. Właściwym sensem jego filmów nie jest bowiem ukazanie moralnego i nieprzekraczalnego konfliktu między dobrem a złem, między siłą a słabością, między nadmiarem a brakiem woli czy wreszcie między naturą a kulturą. Stawką wielkiej walki (i wielkiej zdrady), jaka rozgrywa się w filmach Herzoga, nie jest zwycięstwo lub przegrana którejś ze stron konfliktu, ale ich wzajemne wyczerpanie.
Paulina Kwiatkowska

http://www.goethe.de/ins/pl/war/ver/pl4391117v.htm