W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?

Pierwszy tydzień września za nami. To był dobry, choć specyficzny czas. Głowy jeszcze nie całkiem wróciły z letniego wypoczynku, nie wszyscy posiadają już podręczniki (a niech to, chyba czas zupełnie z nich zrezygnować), za oknem wciąż czuć upalne chwile. Co zrobić, by nie poddać się i dobrze wykorzystać zajęcia?

W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?

Dzień Kropki, święto kreatywności. Zgodnie z doroczną tradycją i w mojej szkole znalazło się dla niego miejsce. Nawet więcej: cały miesięczny projekt nawiązywał do tematyki spotkania z Vashti

15 listopada w Europejskim Centrum Solidarności już po raz piaty spotkamy się by dyskutować o przyszłości i wyzwaniach w edukacji. Jubileuszowa edycja Międzynarodowej Konferencji "BeZee. Trendy w edukacji 2019" poświęcona jest problematyce związanej z kształtowaniem kompetencji przyszłości oraz stymulowaniu odpowiedzialności uczniów i uczennic za własne działania, wybory życiowe w kontekście edukacji, kariery zawodowej czy odpowiedzialności społecznej

W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?

Każdy z nauczycieli zadaje uczniom wiele pytań. W pierwszej części tego tekstu przytoczę zdanie naukowców na temat pytań zadawanych podczas lekcji. W drugiej podam kilka rad dla nauczycieli i przedstawię efektywną procedurę pracy z pytaniami

W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?