Zostań partnerem ETS Global i dołącz do prestiżowej sieci organizacji edukacyjnych stawiających na najwyższe standardy w nauczaniu języka.

W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?

Porażki mogą być bardzo pomocne w uczeniu się. I w kształtowaniu empatii. "Bo zapomina wół jak cielęciem buł"[1]. Niedawno miałem okazję poczuć się jak student. Poniosłem porażkę, ale czegoś się nauczyłem. Czyli jednak sukces

W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?

"Nowe technologie i media cyfrowe to nie tylko powszechny dostęp do informacji, coraz nowsze urządzenia i szybszy internet, ale także związane z nimi procesy komunikacyjne, społeczne oraz wybory – etyczne i życiowe. Na całym świecie wraz z ich rozwojem pojawiają się niespotykane wcześniej możliwości, ale i wyzwania w niemal wszystkich dziedzinach życia społecznego – w ogromnej mierze dotyczące edukacji, w tym całych systemów edukacyjnych. Sprostanie owym możliwościom i wyzwaniom wymaga przede wszystkim rozwijania świadomości i kompetencji u wszystkich, których one dotyczą, zwłaszcza u tych, którzy wpływają na świadomość i kompetencje innych. Do grupy tej należą bez wątpienia nauczycielki i nauczyciele oraz ci wszyscy, od których decyzji, na różnych szczeblach władzy, zależy kształt i jakość edukacji."

W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?

W szkołach różnego typu, w całej Polsce, dzieją się autonomiczne i oddolne działania, które prowadzą do zmian sposobów uczenia się / nauczania. O tym, jak (powoli) zmieniają się szkoły, rozmawialiśmy w Warszawie podczas Konferencji Kreatywnej Edukacji. Byłoby świetnie, żeby coraz więcej dyrektorów i nauczycieli (o ministrach i uczestnikach nie wspominając) korzystało z tych doświadczeń i próbowało powielać, „podkradać” dobre pomysły i rzeczywiście zmieniać szkolnictwo. Dla dobra naszych dzieci

W co, po co i jak się bawić na zajęciach języka angielskiego w klasach 1–3?! Zabawa uczy. To prawda – ale czy każda? I czy każda w równym stopniu? Czy lekcja angielskiego staje się automatycznie lepsza wtedy, gdy dzieciaki więcej się bawią...? Jak potrzebę zabawy uzasadnić ważnym dorosłym: dyrektorowi szkoły (którego być może drażni hałas na angielskim...), rodzicom (którzy być może woleliby poważną naukę gramatyki od pierwszej klasy...), a może też samym sobie (choć może nie do końca lubimy leżenie z dziećmi na dywanie czy przebieranie się za śmieszne stwory...)?