Simeon Wren pochodzi z Manchesteru w północnej Anglii, ale mieszka i pracuje w Bielsku-Białej. W 2001 roku skończył studia aktorskie na Royal Scottish Academy of Music and Drama w Glasgow. Po studiach, zajmował się pracą w teatrze i telewizji oraz grał w sztukach szekspirowskich w przedstawieniach wystawianych przez teatry w Szkocji.

Nie jest łatwo napisać krótko o metodzie, która podbija edukacyjny świat, o tym czym jest, a czym nie jest KhanAcademy i jak może ona pomóc nauczycielom i uczniom. Ale wydaje mi się, że jest to konieczne, abyśmy wszyscy mogli wykorzystać właściwie jej potencjał. Sal Khan napisał o tym książkę „One World Schoolhouse”, która być może ukaże się w tym roku w Polsce, a na razie dostępna jest w księgarni Amazon.com

Storytelling to jeden z najlepszych sposobów na uczenie dzieci języka oraz kultury. Polega on na opowiadaniu bajek i wierszyków w nieznanym dotychczas języku, śpiewaniu piosenek i wspólnej zabawie. Tajemnica skuteczności storytellingu tkwi w naturalnych predyspozycjach małych dzieci. Im wcześniej kilkulatek ma okazję poznać nowy język, tym szybciej się go uczy, wykorzystując te same metody, jak przy nauce mowy ojczystej. Co więcej, dzięki temu jednocześnie przyswaja się kulturę i poszerza zdolność do nauki innych języków w przyszłości.

Neurobiolodzy przekonują, że sposób, w jaki zorganizowany został obecny system nauczania nie tylko nie ułatwia, ale wręcz utrudnia mózgowi pracę. Jedną z przyczyn jest chęć zbytniego ułatwiania uczniom nauki i wyręczania ich w pracy. W ostatnim wpisie pisałam o zabawkach (zob. Chcesz zrobić dla dziecka więcej...[/LINK]). Zapewne największą stymulacją dla mózgu jest sytuacja, gdy dzieci same muszą wymyślać i tworzyć sobie zabawki, a jednak wielu dorosłych nie zachęca swoich pociech do kreatywnej aktywności, ale kupuje im wciąż nowe rzeczy

Richard Mullaney ma 21 lat i jest irlandczykiem, urodzonym w Dublinie, gdzie studiował Youth Work. Pragnie poświęcić się pracy z młodymi ludźmi z trudnych środowisk. Swoją drogę kariery rozpoczął w wieku 13 lat, przez kilka lat prowadząc drużynę harcerską. Latem pracuje jako animator zajęć w szkołach letnich, takich jak Stafford House w Glasgow i Edynburgu, LINES Languages w Reading. Pomimo młodego wieku ma na swoim koncie mnóstwo osiągnięć, takich jak: Youth & Community Work, Rescue Emergency Care First Aid Training: Level 3, 3rd Place in International Small Ships Race, oraz różnego rodzaju wolontariaty.

Opowiadania, rozprawki, kartki z pamiętnika, recenzje, streszczenia, eseje, opisy, dialogi, reportaże – w trakcie porządków przedświątecznych natknęłam się na zakurzone pudło, w którym znalazłam różne zeszyty z czasów szkolnych. Moją uwagę przyciągnęły jednak najbardziej zeszyty z języka polskiego, angielskiego i niemieckiego. Nietrudno się domyśleć dlaczego. Było ich najwięcej.

W Teatrze Rozmaitości przy Marszałkowskiej znów można oglądać T.E.O.R.E.M.A.T. na podstawie twórczości Piera Paola Pasoliniego, w reżyserii Grzegorza Jarzyny. O spektaklu i datach przeczytacie pod tym linkiem:

Jak stworzyć atrakcyjną dla graczy edukacyjną? I to w dodatku grę finansową. To pytanie było ciągle stawiane już od początku istnienia zespołu pracującego nad „Wielką Kasą”. Było to duże wyzwanie, nad którym głowiła się cała interdyscyplinarna grupa, w skład której wchodzili specjaliści od ekonomii i finansów, wykładowcy uczelniani, matematycy, graficy oraz programiści, a także sami gracze. Całe przedsięwzięcie było dodatkowo utrudnione ze względu na samą tematykę gry. (