Goethe-Institut: Muzeum do dzielenia się

We Are Museums to międzynarodowa konferencja poświęcona możliwościom rozwoju instytucji wystawienniczych i innowacji w obrębie muzealnictwa. Rozpocznie się już 5 czerwca 2014 r. w Warszawie. Z tej okazji jedna z organizatorek, Diane Drubay z paryskiej agencji doradztwa strategicznego Buzzeum, opowiedziała nam o nowych muzealnych trendach.

Dziś widz muzealny jest trochę jak użytkownik sieci, prawda? I tu, i tu ogląda się treści uszeregowane w jakąś strukturę, którą można wykorzystać lub zignorować…
W świecie masowego przekazu opartego na mediach społecznościowych użytkownik sieci oczekuje przede wszystkim informacji, które są interesującym „kontentem“. Chce móc je udostępniać i komentować. Podobnych rzeczy oczekuje widownia muzealna – chodzi o to, żeby wizyta w muzeum dawała teoretyczny albo anegdotyczny „kontent“. Te treści muszą łatwo dać się udostępniać. Chodzi o to, by dawało się podzielić informacją o tym, że jest się w muzeum, móc opowiedzieć, jakie to doświadczenie, jak się je przeżywa.

Podzielić się doświadczeniem

Nie wystarczy założyć, że wszyscy zrobią to za pomocą swojego telefonu, który przynieśli do muzeum?

Nie wystarczy. Żeby to osiągnąć, należy przede wszystkim otworzyć formułę muzeum i sprawić, by każdy mógł przeżyć w muzeum swoje własne doświadczenie. Przyszłość muzeów to nie audio-guide’y albo ekrany, to fundowanie niezwykłych doświadczeń za pomocą cyfrowych narzędzi. Takich doświadczeń, którymi widz może się podzielić z innymi – przyjaciółmi, rodziną albo samym sobą, poprzez proces tworzenia. Najcenniejsze w wizycie w muzeum jest to, że można się zainspirować i podzielić się tą inspiracją z innymi. Oczywiście, sam „kontent“ również jest ważny, ale to przede wszystkim sposoby dzielenia się nim znajdują się dziś w centrum naszej uwagi. W ramach We Are Museums pokazujemy projekty muzealne wykorzystujące narzędzia cyfrowe do tego, by przyciągać ludzi do muzeum, ale też, by generować ich wzajemne międzyludzkie przyciąganie.

Doświadczenie cyfrowe i analogowe

Mówimy o nowych technologiach, o cyfrowych narzędziach. A może się zdarzyć, że już niedługo – nasyceni tymi cyfrowymi doświadczeniami – będziemy tęsknić za analogowymi muzeami?

Już teraz możemy mówić o trendzie analogowości w muzeum. Można znaleźć w muzeach innowacyjne projekty cyfrowe, których część obejmuje na przykład napisanie opinii lub komentarza na zwykłej kartce papieru, narysowanie czegoś na papierze. Muzealni eksperci opracowują projekty, które uwzględniają różną widownię i różne nawyki, często dając możliwość wyboru pomiędzy analogowym a cyfrowym doświadczeniem. Rzecz jasna nie każde muzeum działa w ten sposób, potrzebujemy czasu na globalną zmianę myślenia. Poza tym warto zdać sobie sprawę, że do niektórych celów papier może być lepszym nośnikiem niż ekran. Ważne by myśleć w kategoriach celów, a nie wyłącznie narzędzi.

Brzmi super. Wiemy jednak, że to duże wyzwanie – mówimy o instytucjach, które zatrudniają setki ludzi, działają według sztywnych procedur…

Jednym z największych wyzwań, przed którymi stoją teraz muzea jest otwarcie się. Nie tylko w sensie programowym, ale też na nowe sposoby zarządzania i organizację o strukturze poziomej.

A jak będą wyglądać muzea już po wprowadzeniu wszystkich zmian – organizacyjnych i programowych? Do jakiego modelu dążymy?

Muzea staną się miejscami, gdzie ludzie będą chodzili „tak po prostu“ – jak do parku, restauracji, jak w odwiedziny do kolegi. Staną się częścią naszej codzienności, miejscem inspiracji i relaksu.
http://www.goethe.de/ins/pl/lp/kul/dup/bku/bku/pl12898534.htm