EUROSTORIE – EUROPEJSKIE HISTORIE: BIAŁE ZŁOTO

Kosztowne i kruche – porcelanowe naczynia i figurki są często czymś więcej niż tylko przedmiotami codziennego użytku. Przekazywane z pokolenia na pokolenie jak rodzinne pamiątki opowiadają historie ludzi i miejsc.

Delikatne białe ścianki, finezyjne formy, wymyślne ornamenty – w XVII wieku nic nie mogło się równać z chińską porcelaną i naczynia sprowadzane do Europy szybko stały się powszechnym obiektem pożądania. Również władców opanowała pasja kolekcjonerska – do tego stopnia, że francuski król Ludwik XIV przetopił na monety stołowe srebra, żeby mieć czym zapłacić za sprowadzane z Chin zastawy, zaś król August II Mocny postanowił za wszelką cenę opracować własną recepturę produkcji „białego złota” – i osiągnął sukces. W 1710 roku, po kilku latach wytężonej pracy alchemika Johanna Böttgera, król mógł otworzyć w Miśni pierwszą manufakturę porcelany w Europie – Królewsko-Polską i Elektorsko-Saską Manufaktura Porcelany, która działa do dziś.

Choć tajemnicy wyrobu ściśle pilnowano, z biegiem czasu porcelanę zaczęły produkować kolejne fabryki na terenie całej Europy – jak choćby sławna manufaktura we francuskim Sèvres. Jednak proces wyrobu porcelany jest na tyle skomplikowany i pracochłonny, że porcelanowe zastawy czy figurki pozostały niezwykle cenne. Stąd często porcelana przekazywana była w rodzinach z pokolenia na pokolenie, jak rodzinny skarb. Te zniszczone poddawane były renowacji, by nadal cieszyć oczy właścicieli. Dziś starsze wzory mają nie tylko wartość sentymentalną, ale też kolekcjonerską. Ale kolekcjonerzy doceniają też nowe wzory. Tym bardziej, że projektanci z pomocą nowych technologii są w stanie wykreować przedmioty, które do tej pory istniały tylko w ich wyobraźni.
https://www.goethe.de/ins/pl/pl/kul/mag/21461808.html