korepetycje angielski korepetycje niemiecki
Nie jesteś zalogowany.
Nie masz konta?

Język obcy w szkole zawodowej - Kącik porad metodycznych Mirosława Zyberta

Kącik porad metodycznych Mirosława Zyberta

Język obcy w szkole zawodowej

Poważny problem, z którym stykają się uczniowie i nauczyciele szkół zawodowych – zasadniczych i techników, to brak odpowiednich, dostosowanych do profilu zawodowego, podręczników.

Brak wspomnianych podręczników ma swoje obiektywne uzasadnienie. Trudno przygotować podręcznik, który z jednej strony zaspokajałby potrzeby konkretnej branży, z drugiej zaś strony byłby na tyle uniwersalny, żeby jego nakład był opłacalny, a przez to nie był zbyt drogi dla ucznia.

Zgodnie z założeniami MEN zarówno w technikach, jak i w zasadniczych szkołach zawodowych w zakresie języków obcych obowiązują podstawy programowe kształcenia ogólnego, nie uwzględniające w odpowiednim stopniu specyfiki danej specjalności.

Istnieje więc oczywista, odczuwana zarówno przez uczniów jak i nauczycieli, potrzeba wypełnienia tych ogólnych treści nauczania również materiałami, związanymi bezpośrednio z zawodem lub zawodami, do których dana szkoła przygotowuje.

Potrzeby te, to, przede wszystkim, zapoznanie ucznia z podstawowym specjalistycznym zasobem leksykalnym, w tym, z niezbędnymi zwrotami i wyrażeniami, używanymi przez wykonujących określony zawód. Zaspokojenie tych potrzeb spoczywa głównie na nauczycielu, ale nie musi to wcale oznaczać wielkiego wysiłku z jego strony, a może przynosić wiele satysfakcji. Rola nauczyciela w tym zakresie – to rola kierownicza, a główny wysiłek powinni ponosić uczniowie.

Tematyka ćwiczeń w rozumieniu mowy, rozumieniu tekstu pisanego, mówieniu i pisaniu zawiera wiele zagadnień, które z powodzeniem mogą i powinny być wzbogacane leksyką i wyrażeniami z kręgu zawodowego. Nie wymaga to dodatkowych godzin nauczania, a jedynie uzupełnienia materiału lekcyjnego potrzebnym uczniowi słownictwem.

Takie tematy, jak zawody i związane z nimi czynności, warunki pracy i zatrudnienia, technologie komunikacyjne, odkrycia naukowe i wynalazki, stwarzają doskonałą okazję do ich poważniejszego i szerszego potraktowania w szkole zawodowej ze szczególnym uwzględnieniem jej profilu.

W tym zakresie istnieje szereg możliwości realizacyjnych, od prostych zadań do atrakcyjnych w formie i treści prac projektowych.

Jednym z takich zadań może być prowadzenie przez uczniów słowniczka tematycznego, w którym znalazłyby się nazwy narzędzi i instrumentów, którymi będą posługiwać się w przyszłości, nazwy czynności – do czego służą te narzędzia, co się nimi wykonuje. Tego rodzaju słowniki mogą być tworzone zespołowo, jako mini projekty z włączeniem odpowiednich ilustracji. Uzupełniane na bieżąco, mogłyby służyć uczniom przez cały okres nauki, jak również potem w życiu zawodowym. W szkołach, w których uczniowie w ramach zajęć z informatyki uczą się tworzenia baz danych, mogliby tworzyć taki słownik w oparciu o jedną z takich baz. Zaletą tworzenia słownika elektronicznie jest możliwość łatwego powielania i rozpowszechniania.

Z tworzeniem własnego słownika, ograniczonego do potrzeb danego zawodu, wiąże się również umiejętność korzystania z dostępnych słowników ogólnotechnicznych lub, tych jest mniej, specjalistycznych branżowych. To ważna i bardzo przydatna umiejętność. Niestety, nie zawsze przykłada się właściwą wagę do jej kształtowania, a jest to umiejętność niezbyt łatwa. Warto więc poświęcić nieco uwagi na pracę ze słownikiem, wdrożenie uczniów do niej, pokazanie im jak należy odczytywać właściwe znaczenie terminów, jak wybrać właściwe określenie spośród wielu znaczeń danego wyrazu itp.

Uczniowie nasi posługują się i będą posługiwać się w przyszłości wielu urządzeniami, w wielu przypadkach dość skomplikowanymi. Często są to urządzenia zaopatrzone również w obcojęzyczne instrukcje użytkowania. Uczniowie powinni umieć odczytać te instrukcje, a zawarte w nich terminy i wyrażenia przenieść do tworzonego przez nich słowniczka zawodowego.

Terminy i wyrażenia zaczerpnięte z instrukcji mogą również posłużyć do ćwiczeń w mówieniu – tworzenia krótkich dialogów lub scenek, w których uczniowie określać będą czynności, wykonywane przez nich i przez dane urządzenie.

Warto w takim przypadku poszukać materiałów również w Internecie. Można tam znaleźć opisy techniczne i instrukcje użytkowania wielu urządzeń i narzędzi. Nawet jeśli uczeń nie potrafi w danym języku właściwie wpisać w wyszukiwarce nazwy urządzenia, może posłużyć się jego symbolem technicznym lub wejść na stronę producenta stworzoną w danym języku, na przykład strona firmy Samsung:

www.samsung.com/uk/
www.samsung.de
www.samsung.ru

W szkołach zawodowych, szczególnie o profilu technicznym, uczniowie często wykonują różnego rodzaju makiety urządzeń, przekroje, schematy, opisując je w języku polskim. Warto wykorzystać ten fakt do sporządzenia równoległego opisu w języku obcym. Sporządzenie takiego opisu w postaci odpowiedniej planszy, czy makiety mogłoby być interesującym zadaniem projektowym dla grupy uczniów lub indywidualnym, jeśli taki charakter miało samo opracowanie.

Chciałem w niniejszym artykule zwrócić uwagę Koleżanek i Kolegów na sam problem i jego znaczenie. Wierzę, że macie Państwo wiele interesujących pomysłów w tym zakresie, które z powodzeniem realizujecie. A może zechcecie podzielić się swoim doświadczeniem z innymi?
Piszcie do naszego Klubu.

Mirosław Zybert

http://www.wsipnet.pl/kluby/niemiecki_porady_metodyczne.php?id=1 0661