Rzeźba dzisiaj IV: Anty-pomnik: nietradycyjne formy upamiętniania

Czwartek 14 Lis 2019 do Sobota 16 Lis 2019


Konferencja jest kontynuacją cyklu zatytułowanego „Rzeźba dzisiaj” rozpoczętego w 2016 roku. Do tej pory odbyły się 3 edycje poświęcone kolejno: pojęciu rzeźby współczesnej, rzeźbie w przestrzeni publicznej, sztuce w krajobrazie i parkom rzeźby. Kolejną konferencję postanowiliśmy poświęcić pomnikom i anty-pomnikom. Kuratorkami konferencji są Eulalia Domanowska, dyrektor Centrum Rzeźby Polskiej i Marta Smolińska, profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, współtworzące program orońskich konferencji od pierwszej edycji cyklu „Rzeźba dzisiaj”.

Robert Musil pisał: „W przypadku pomników tym, co najbardziej rzuca się w oczy jest to, że się ich nie zauważa. Nie ma na świecie niczego, co byłoby tak niewidoczne jak pomniki [...]”. James E. Young, twórca pojęcia anty-pomnika, uważa, że tradycyjne pomniki nie przypominają o upamiętnianych wydarzeniach, a wręcz przeciwnie – niwelują pod postacią uprzedmiotowionego mitu i prostych objaśnień głębokie rozumienie historii. Pomniki odciążają zatem pamięć, stając się obiektem przeniesienia odpowiedzialności, stanowiąc nie tyle formę pobudzającą do pracy pamięci, co prowadzącą do jej zaniechania i w rezultacie – do zapomnienia. Od połowy lat 80. rozwija się forma krytycznego pomnika, której jednym z czołowych przedstawicieli i zarazem teoretyków jest Jochen Gerz. To w odniesieniu do analizy jego dzieła James E. Young zaproponował termin anty-pomnik. Anty-pomnik często operuje niewidzialnością, przestrzenią negatywową, bywa nomadyczny i procesualny, zapraszając odbiorców do interakcji.

W Polsce anty-pomniki wciąż są rzadkością. Nieustająco cierpimy na statuomanię i hołubimy tradycyjne formy pomnikowe. Celem kolejnej edycji konferencji „Rzeźba dzisiaj IV: Anty-pomnik: nietradycyjne formy upamiętniania” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku nie jest jednak ubolewanie nad tym, jak wiele złych pomników w Polsce powstało i wciąż powstaje, lecz przeanalizowanie najciekawszych anty-pomników z całego świata i próba wskazania innych wzorców niż tradycyjne, figuratywne i pełne patosu.

Zostaną postawione m.in. następujące pytania:

•Jakie formy upamiętniania są adekwatne do współczesnej mentalności odbiorców, żyjących w epoce postmedialnej, zdominowanej przez rzeczywistość wirtualną?

•Jakie anty-pomniki są zdolne upamiętniać wybrane wydarzenia w czasach kryzysów i migracji?

•Czy anty-pomnik może funkcjonować w przestrzeni wirtualnej?

•Jakie wydarzenia najczęściej podlegają upamiętnianiu przez anty-pomniki?

•Czy od czasów pierwszych dzieł Jochena Gerza ustalił się już kanon anty-pomników?

•Jakie artystki i artyści są dziś najwybitniejszymi twórcami anty-pomników?

•W jaki sposób anty-pomnik staje się procesualny i interaktywny?

•Anty-pomniki a kontekst polityczno-historyczny?

•Jaką rolę anty-pomnik przypisuje odbiorcom?

•Definicje i różne rodzaje anty-pomników.

Wstępny program konferencji:

Moderacja, wprowadzenie i podsumowanie – prof. UAP dr hab. Marta Smolińska

Sekcja teoretyczna

•Dr Justyna Balisz-Schmelz, Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego: Teorie medializacji pamięci a anty-pomnik

•Dr Patrycja Cembrzyńska: Pomniki Władysława Hasiora i Grzegorza Klamana

•Ágnes Erőss, Geosciences Doctorate School na Wydziale Nauk Uniwersytetu Eötvös Loránd w Budapeszcie

•dr Agnieszka Kłos, Katedra Mediacji Sztuki , Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu: Przestrzenie pamięci terenu po byłym obozie Birkenau

• Wojciech Kozłowski, Galeria BWA w Zielonej Górze

•Alejandro Martin Naranjo, ESPRONCEDA – Center for Art & Culture, Barcelona

•Dr Siri Peyer, Lucerne School of Art and Design, Szwajcaria: formy upamiętniania na terenie Szwajcarii

•Æsa Sigurjónsdóttir, Muzeum Sztuki w Reykyaviku, Uniwersytet Islandii:

Anty-pomniki i inne formy upamiętniania na Islandii

•Prof. Dr Miško Šuvaković, Uniwersytet Sztuki w Belgradzie: Anty-pomniki w byłej Jugosławii

•dr hab. Wojciech Szymański, Instytut Historii Sztuki UW w Warszawie: Dlaczego w Polsce mamy tak wiele złych pomników mimo projektów nietradycyjnych proponowanych już w latach 50. XX wieku m.in. przez Oskara Hansena i Alinę Szapocznikow?

•Dr hab. Corinna Tomberger, Freie Universität Berlin: Anty-pomnik w świetle kultury pamięci oraz kwestii płci

•Prof. Dr. hab. Heidemarie Uhl, Instytut Kulturoznawstwa i Historii Teatru Austriackiej Akademii Nauk, członkini austriackiej delegacji w IHRA. International Holocaust Remembrance Alliance.

•Dr Martin Zebracki, Uniwersytet w Leeds: Queer Monuments

Sekcja twórców anty-pomników:

•Zhanna Kadyrova, artystka, Ukraina

•Anne Peschken i Marek Pisarsky (duet Urban Art z Berlina i Myśliborza) – twórcy „Wędrującej Boi”, nomadycznego, mobilnego anty-pomnika, http://www.urbanart-berlin.de/arbeiten,pl/wanderboje,pl.html

•Taave Talvi, Dziekan Wydziału Instalacji i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Tallinie, Estonia: problem pomników w Estonii i przykłady własnej twórczości

•Monika Weiss, artystka, Nowy Jork, adiunkt w katedrze sztuk performatywnych Uniwersytetu Waszyngtona, w St.Louis, USA.

Panel

•Prof. Maciej Aleksandrowicz, Pracownia Projektowania Przestrzennego na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie: kodeks dobrych praktyk

•Julita Dembowska, kuratorka Galerii Władysława Hasiora. Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem

•Andrzej Paruzel, artysta, twórca m.in. Projektu Koluszki oraz Biura Przewodników po Sztuce i Kulturze

•Paweł Sosnowski, Galeria Propaganda: pomniki i anty-pomniki

•Agnieszka Tarasiuk, kuratorka Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni. Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie: pomniki w Europie Środkowo-Wschodniej

•Dr Katarzyna Trzeciak, Katedra Krytyki Współczesnej, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

•Prof. dr. hab. Marek Wasilewski, Wydział Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu: Pomnikoterapia Krzysztofa Wodiczki

Konferencji towarzyszy publikacja pokonferencyjna.

https://www.britishcouncil.pl/events/rzezba-dzisiaj-iv-anty-pomn ik-nietradycyjne-formy-upamietniania 2019-11-10